سه روز پر از استرس.سه روزی که اندازه سه ماه براش حرف دارم. سه روزی که تقریبا هر شخصیتی خودش رو نشون داد، سه روزی که در پس اون اتفاقها در پیش هست، سه روزی که پیوسته بود و سه روزی که باز تا یک ماه دیگر تکرار خواهد شد، سه روزی که خستگی ان بعد گذشت دو روز از تنم بیرون نرفته سه روزی که شایدها در پی داشته باشد و سه روزی که تا کنون نمونه ای از آن در زندیگl نبوده است و سه روزی که توان خودم را دست کم سنجیدم و سه روزی که در طول آن به انکه باید شاید فهمانده باشم تا کجا پا به پایش خواهم بود تا حد بیشتر از لذت خواب تا حد نبود ترس در تاریکی تا حد از خودگذشتگی تا حد تحمل فشارهای جسمی و روحی تا حد خودم بینهایت و درک ان را در او نمیدانم تا به چه حد بود اما من در کنارش بودم و خواهم بود مگر خودش نخواهد یا صلاح ان نباشد.

من هستم

این سه روز حرفها دارد برایم اما باز هم نبود فرست و کمی وقت مرا از نوشتن محروم میکند. اما خواهم نوشت از سه روز سخت و تکرار ان در کمتر از 60 روز اینده.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: